Episode Transcript
[00:00:07] Speaker A: Jæja.
[00:00:08] Speaker B: Við erum alltaf ráttur.
[00:00:09] Speaker A: Við erum alltaf ráttur.
[00:00:11] Speaker B: Áttur tvö.
[00:00:13] Speaker A: Sko verðum við ekki samt einlega byrjaði að þakka þessar ótrúlega viðtökur hljóð sem tíu, sem við heldum að myndu hlusta.
[00:00:20] Speaker B: Einmitt, við heldum að vera tíu, sirka. Kanski töttu með fóreldrum og svona ætingum.
[00:00:26] Speaker A: Við grætum alltaf mjög mikið á...
Hérna, það var eitthvað svona sem aukaþátt ég á sjálfa. Þannig að hérna, já, hlustan þarna voru ansið margar.
[00:00:38] Speaker B: Og við erum bara að búa að stoppa okkur á hlaupum.
[00:00:42] Speaker A: Það er fólk búið að stoppa okkur og segja hei, ég var að mynda að hlusta á okkur.
[00:00:46] Speaker B: Fólk er búið að koma málið við okkur og hvetu okkur til að halda þess að áfram.
[00:00:50] Speaker A: Þessna erum við mættar aftur og erum kannski núna búin að sjá, ná við erum alltaf rætt inn það síðast, seldi hvernig við myndum alltaf að setja þetta upp. Þannig að við erum núna með svona Verða með yfirferð, núna náttúrulega ef við erum kaupmannahöfn.
[00:01:05] Speaker B: Þetta er ekki öfn handahofs kent og síðasta þáttur sem að það sem að óðum voru einu í annað.
[00:01:10] Speaker A: Það var svona spjátt, þú er að pæla og svona þú náttúrulega, ótrúlega, erst náttúrulega ekki búin að hlusta þáttin.
[00:01:17] Speaker B: Ég er ekki búin að hlusta þáttin.
[00:01:18] Speaker A: Ég er búin að hlusta fyrir okkur báðar, þannig að ég búin að hlusta ofta en eins og ég.
[00:01:21] Speaker B: Það er típist því að ég held fyrirlæstri.
[00:01:30] Speaker A: En eitthvað ekki að byrja á Kaupmannahöfn?
[00:01:33] Speaker B: Jú, sérst í dag ætlum við að tala um Kaupmannahöfn. Við ætlum að ræða hans vegferna til Valencia.
[00:01:38] Speaker A: Já, og við verðum með það hotnælt í hverjum þætti. Þú veist, mislangt bara, hvernig aðvingararnar okkar eru. Og svo fáum við góðum gæst líka.
[00:01:45] Speaker B: Fáum góðum gæst á eftir og kannski smá sögustund til okkur.
[00:01:49] Speaker A: Allt, já. Við erum svona búin að sabna í nokkrar svona góða sögur.
[00:01:53] Speaker B: Góða hlupasögur.
[00:01:54] Speaker A: Já, eða sv Já, það sem einhver skemtilegt og fyndið hefur gerst í tengslum hlaubin.
[00:02:02] Speaker B: Og við hvetjum okkar fjölmörgu hlustandur ef einhver um er skemmtilega að suða okkur til að senda okkur. Ég getum hérna sagt frá einhverju.
[00:02:09] Speaker A: Já, það væri sagt frá, já, nákvæmlega. En við fórum hérna Ég fórum út á, við fórum á förstu deg, þetta er hvað maður náður. Við erum alltaf ekki búin að koma því að ég var um að hugsa það líka, en við hefum ekki sagt hvað við gerum í lífunu. Ég er alltaf aðstóðarskólstjóri í réttarálsskóla, við erum með úlingum allar dagar.
[00:02:31] Speaker B: Já, ég er þess að takk frá einhver hjá þess að déa í Paris og bí svona bæ, bí nú aðalega í Íslandi en er með íbúð í Paris en við erum kannski að segja frá það eins og eftir í söguhotninu.
[00:02:42] Speaker A: Í söguhotninu, akkurat. Þannig að við, hérna vorum við alltaf að fara þrjáð redna saman og vorum alltaf að koma bara frá sikkurum staðnum. Katrín Alladóttir, vingun okkar, hún var að koma frá Edinburgh úr vinnuferð Og hérna, ég er hérna háttsett hérna dóab.
[00:03:04] Speaker B: Jú, jú, háttsett þar þú frá Íslandi, fórst þér lándsef þá fekkst þér eitt læt að sjálfsögði.
[00:03:09] Speaker A: Að sjálfsögði, fór landsef og fekk mér eitt læt þar fyrir flug þar sem var og við myndum alltaf að mæla með eins og fyrir Svona þessi hlaup. Við hefum verið að taka slundum flug mjög snemma. Ég var að fara bara í flug sem var hérna tíu eitthvað, tuttu eða eitthvað.
[00:03:25] Speaker B: Það munar öll.
[00:03:26] Speaker A: Það munar öll að fara með nóttin á fyrir ferðardaginn.
[00:03:29] Speaker B: Já og bara einhvern veginn því að þessi vagn er svona ótrúlega snemma, skemmir einhvern veginn ekki bara nóttin á fyrir, heldur eila daginn eftir einhvern veginn.
[00:03:38] Speaker A: Fyrsta daginn í Górginu. Svo hef ég verið mjög ströngi í þessum ferðum. Það var aðeins hvert enda í vinkunum okkara. Ég vil fara á Expo á förstu dig.
[00:03:47] Speaker B: Stresslenda eins og hún er kallauð.
[00:03:50] Speaker A: Ég hefur bara held fara með húslestinni eða hverju samgöngum sem við erum að nota frá fljóðvillunum á Expo-ið, ná í númerið, veru komin með allt. Þá get ég ekki slakaðið á.
[00:04:02] Speaker B: Innskot hérna, ég var að reynda að segja að ég er alltaf sein og Gunna, sem er að lepa með okkur, stundum líka sein, Rósa líka, Katirinn og Skári, en við kunnum. Það fanni að kunna meta stresslendu með orannum. Fyrst var ég eitthvað svona að hugsa að þetta var aðeins mikið stress en að vera búið með expóðir, það er gótt.
[00:04:20] Speaker A: Ég þurft hérna að bróta álægdi mínu í þessari ferð, því að við vorum alltaf að koma úr sikkuráttinni og vorum að lenda fri vikið setnaðum daginn, þannig að Ég er náttúrulega farið við hvað ég fór að fá mér að borða þannig að hann að þið komi.
[00:04:37] Speaker B: Nei, nei, það er bara, við nefndum lætin á hann, það er mjög mikið lett. Eitt læt á dag.
[00:04:41] Speaker A: Nei, það er svona mat sem fer vel í mig. Það er það ég var að býða eftir ykkur og skaust ég hann aðeins.
[00:04:48] Speaker B: Ég makta hún aldrei. Skýndi linda. Við hægtum sér hægt makka.
[00:04:55] Speaker A: Ég vef mér einnig að vefju. Það var svona, vefju með kjókli. Kljóma hérna er betur. En ég fólk líka að vef mér einhvern svona joviðan djúrs hérna.
[00:05:04] Speaker B: Já, já, það er.
[00:05:06] Speaker A: Djúrs, já. Þannig að hlána.
[00:05:08] Speaker B: Helbruð til hérna balans hérna. Þannig að hlána. Helbruð til hérna balans hérna. Þannig að hlána.
[00:05:15] Speaker A: Helbruð til hérna balans hérna. Þannig að hlána.
[00:05:15] Speaker B: Helbruð til hérna balans hérna.
[00:05:16] Speaker A: Þannig Já, að hlána.
[00:05:17] Speaker B: Já.
[00:05:17] Speaker A: Og við, hérna, ínlega fekk flutt aðtöðsend að þegar að vinir okkar sjá og við vorum að ekspóna Helbruð til hérna balans hérna. Þannig löði. Því við vorum náttúrulega að sína frá þessu ágraminu. Jú, jú. Þannig að þá fekk ég aðtöðsendi það að hvað? Bara ekspó og löði? Þannig að, hérna, við erum með, sem svo búin að útskýra það, meilum með því að fara bind.
[00:05:41] Speaker B: Mælum að þið að fara bínt, já. Það var úslega mikið að gera á löðadeginum þegar við fórum síðan. Það var bara ruðað inn, þannig að það er mjög gott að fara að maður kemst alveg að fimmtu deginum en allaveg að fá förstu deginum.
[00:05:54] Speaker A: Já, það voru við svona bíðallið lengir að komast inn.
[00:05:56] Speaker B: Já, mjög mikið að gera á hana.
[00:05:57] Speaker A: Og náttúrulega þegar við komum, þá var hann allar skildið bara sem talaði til þín.
[00:06:03] Speaker B: Öskraði á mig. Hvað var það eftir?
We didn't shut down the city for.
[00:06:10] Speaker A: You to stop now. We didn't shut down the whole city.
[00:06:13] Speaker B: For you to stop now. Það var náttúrulega eitthvað sem ég hugsaði. Ég ætla ekki að hætta í þessu löpi. Þetta gerði ég það ekki. Ég gerði það ekki.
[00:06:23] Speaker A: En svo erum búin að fara svo oft í kaufmanöfnar í þetta hlau. Þú erstu fyrir sjöttu skipt og ég fyrstu.
[00:06:32] Speaker B: Ég fórst fyrst með Evi Baldurs, það var 2016.
[00:06:38] Speaker A: Já, en mér?
[00:06:39] Speaker B: Nei þetta ekki.
[00:06:40] Speaker A: Bara þegar þú snýpir að hlaupa?
[00:06:41] Speaker B: Ég bara, þetta er eða fyrsta hlaupi mitt. Hlupin á 151, manni. Þannig að bara voða fínt.
[00:06:48] Speaker A: Ég þónalega byrjaði að hlaupa hald mara þannig slítið mikið undan mér.
[00:06:51] Speaker B: Ég þónalega sagði að ég eitthvað aldrei, ég spurði þið, eitthvað sem er að hlaupa hald. Aldrei. Þannig að það var þá sem ég nefndi eitthvað með þið.
[00:06:59] Speaker A: Eitt af þessum örfá aðrifum sem ég þannig að ég þóð án í mig.
[00:07:08] Speaker B: Frí COVID, eða ekki?
[00:07:10] Speaker A: Jú, svo fórum við 22, 3, 4 og 5. Og eigum ekki miða 26.
[00:07:16] Speaker B: Nei, það er uppsellt 26, en við gætum alltaf að nefnast okkur í þess að 5 km. Það var kannski pínadýrst svona spau fyrir.
[00:07:23] Speaker A: Úrlíf fyrir að vita hvað finnst fimm kilometrar viðbuslegar og er eiginlega búin að segja að ég ætli að keppa aftur fimm kilometerum?
[00:07:29] Speaker B: Já þú náttúrulega getur það áni, eins og fleiri aðri. En hérna, næ, já það er leðild að sjöpsæl, kannski fáum við með það, ég veit að ekki, kannski getum við farið eitthvað svona... Það er náttúrulega pragu og lisabónu og eitthvað alls svona, við finnum út af því.
[00:07:43] Speaker A: Við finnum út af því. En allavega, við samt vorum svona fámannar Og mannlega herðatrið okkar, hún er Lára Valdís, Kristjánsófiðir, hún hefur náttúrulega verið oft með okkur.
[00:07:58] Speaker B: Ég sagði hennar?
[00:07:59] Speaker A: Já, ég bara vantaði mannlegt herðatrið.
[00:08:03] Speaker B: Og bara eitthvað svo heimilislegt um bíða herðan í markinnu, þú veist, maður hittir Láru, hún er einhvern veginn, já.
[00:08:09] Speaker A: Það er svona eitthvað því að þú kanstu klára því að þú búið særi, ég verð bara að klára hlaupa Lára.
[00:08:13] Speaker B: Minn ekki takkum og stafnum í stálinn. Nákvæða.
[00:08:17] Speaker A: Nei, hún, ég ætlaði að segja, hún rettaða okkur þessari fínu gistingu.
[00:08:21] Speaker B: Ég ætlaði samt að taka fram, ég klára henni oftast hlaupa, hann hafði svona pínu grín okkar á milla, ég hef stundum verið að hafa svo góð við sálfanni.
[00:08:28] Speaker A: Já, hún klára verið klín hlaupa.
[00:08:30] Speaker B: Já, já, en allavega, það er hann máli. Já, hún rettaða þessari geggu gistingu. Við verðum nú að promótera henna.
[00:08:35] Speaker A: Já, við erum bara henna komið svo skemmtilega ofarst.
[00:08:38] Speaker B: Stílhás. Þú náttúrulega varst með pínu kvíða, stílhásins og svona kójugisting í köpann, að það væri kannski eitthvað þrýr aðrir fyrir í herbygginu þegar þú komst.
[00:08:50] Speaker A: Það kom svona skemmtilega óvart, þessi gisting. Þetta er náttúrulega eins og þú sagðir, þið voru kannski spásnóki, erum við ekki örglað bara þrjár inn á þessa herbyggi.
[00:09:01] Speaker B: Já, við lendum að þú náttúrulega komst þarna fyrst og þetta heitir host eða ekki. Þetta eru sko sex kóðjur í hverju herbyggi. Allir með sétt númer, mertar og hanglæðin, að snaða eða með númer og svona.
Það var svona aðeins stressu þetta ekki. Það var ekkert því einhverja þrýr haðilar, þrýr úllingstrengur að býða.
[00:09:24] Speaker A: Já, ég hugsa svona bara að er sér mögulega, en Laura, mannlega herðatríðar, var nú alveg búinn að fylla sér með það og hún hef aldrei bókað þannig gístingu sko.
[00:09:32] Speaker B: Nei, Laura myndi alltaf aldrei að gera það.
[00:09:34] Speaker C: Nei.
[00:09:34] Speaker B: En hérna, þetta var sko það sem var gott. Þetta vennilega hefur verið á hóteli, það sem að við erum bara hjónarúm og svo er einn vakka.
[00:09:41] Speaker A: Svo er minnsta manniskinu hóknum sett í vöggur.
[00:09:45] Speaker B: Sett í banna vögguna. Og hérna lindir sérst 1,55,5 hæð.
[00:09:50] Speaker A: Þú eru ekki búin að fara við það?
[00:09:51] Speaker B: Jú, réttum það síðast. Þannig að það var þannig að hún eftir þættum. Þú erum bara að snefna það í öllum þáttunum hvað linda er stór. Þannig að hún er sett í vöggunum. Þannig að síðast þá svástu ekki náðu vel.
[00:10:04] Speaker A: Ég svá bara illa. Þú veist að því að maður er náttúrulega í fyrsta lægi sem er aldrei vel fyrir neinn svona kemnislögjum. En ég verði að segja það að á Stílhás þetta árið sváðu bara eitthvað farlega vel dæm fyrir löpi.
[00:10:17] Speaker B: Já, þetta var líka svona, þetta var svona afmarska svæði einhvern veginn. Hver kója var eins og ká þetta?
[00:10:23] Speaker A: Já.
[00:10:24] Speaker B: Þetta var svolítið eins og vera á skipi.
Og ég tala nú ekki um, við erum ekki sponsaðar af Steelhouse, þannig að það sé sagt, en ég tala nú ekki um hvað þetta var alls, hvað þetta er gott að verða á.
[00:10:34] Speaker A: Já, þetta var...
[00:10:35] Speaker B: Með einhver kaut mann á hérna dýrborg.
[00:10:36] Speaker A: Við varum borgað fyrir þrjánu netur, hérna... 90?
[00:10:40] Speaker B: Inn á 100 áskal.
[00:10:41] Speaker A: Inn á 100 áskal fyrir okkur þrjáður. Ég veit, það var ekkert 29 mann. Þannig að við mælum eða þessu. Sérstaklega er það svona hóbar eru að fara saman og einhver þrýr treysta þessu saman að vera herbyggi.
[00:10:53] Speaker B: Nei, það má eiginlega ekki að vera mér en þér. Og líka þó er engin sem þurfti að vera í aðrukóju.
[00:10:57] Speaker A: Það er ekkert svolítið brasa þegar við erum hljóra.
[00:10:59] Speaker B: Katrín var að klifa upp í aðrukójuna.
[00:11:02] Speaker A: Katrín var að gefa dótt í aðrukójuna.
[00:11:04] Speaker B: Slammaða upp náttúrulega. Smá brasi þegar hún aðeins. Æ, hérna, já, algjörlega. Mælum við það að sögja einhverjar til Kauppmánaöfna næsta ári. Þá mælum við með bókastílásnúna. Ódýrst og að þess dæklega verður svona einhverjir vinir að fara saman. Kanski ekki Hjón sem vilja vera í sýtkori kóinni, en ég menna, kanski.
[00:11:25] Speaker A: Ég er ekki Hjón sem vilja vera í sýtkori kóinni.
[00:11:28] Speaker B: Eitt hrítur eða eitthvað. Það veist, brölltur mikið. Það vil svo vel fyrir hljópið. Þannig að hérna... Mælum að stíl hás hvaðan?
[00:11:35] Speaker A: Svo, hérna erum við svöldi svak fyrir því að fá okkur góðsteygg. Við myndum aldrei að gera það dæginn fyrir hlöfum, en við leiðum okkur að fara hérna kveldi á veit ekkert stað og fá okkur Steig og rauðisglas.
[00:11:51] Speaker B: Já.
[00:11:52] Speaker A: Glus.
[00:11:53] Speaker B: Já, tvö kannski.
[00:11:55] Speaker A: Þrjú.
[00:11:56] Speaker B: Mögulega. Það var ekki kvöldu fyrirlöf. Þá þurfir ykkur flestur ekki neitt.
[00:12:01] Speaker A: Nei, þá þurfir ykkur flestur ekki neitt.
[00:12:03] Speaker B: Nei, neður við fjá, sko, við drekkum ekki mikið þannig að það sét... En það er svona gaman að fá sér smá sko þegar maður er í færiðum.
[00:12:09] Speaker A: Það var gaman hérna þetta kveld og við hlófum ykkur fórst nema að svofa.
[00:12:14] Speaker B: Svofaðum vel.
[00:12:15] Speaker A: Svofaðum mjög vel og fórum alltaf eins og vorum búin að segja á Expo lögadeinum, leiðum okkur og vorum bara á hjólum. Já, lega tíma.
[00:12:24] Speaker B: Það var geggjað.
[00:12:25] Speaker A: Við hefum ekki heldur gert eins mikið að þið. Við hefum alltaf hjálað eitthvað.
[00:12:30] Speaker B: Mér finnst bara svo hvað, Kaupmannahöfn er borg sem er lang það ég læst að hjála um.
[00:12:35] Speaker A: Það er rétt.
[00:12:35] Speaker B: Það er einhvern veginn, það er náttúrulega allt flatt.
[00:12:38] Speaker A: Já, og þú erst náttúrlega eins og einhvern að áttu að við þér.
[00:12:40] Speaker B: Ég einnlega bjóð þær í nokkur ár, já.
[00:12:42] Speaker A: Þú erstum mjög ratvís.
[00:12:44] Speaker B: Ég er mjög, er eins og, bara ég ratar mjög vel í hvernig það….
[00:12:47] Speaker A: Þú ferð bara í eitthvað svona flæðið þegar þú kýmur þetta, maður finnur það. Þú verð bara, þannig ég er alltaf bara… Hvert á ég að fara?
[00:12:54] Speaker B: Hvert á ég að fara?
[00:12:54] Speaker A: Það staðir við núna.
[00:12:56] Speaker B: Hvert á ég að Nei, já, ég er náttúrlega, einmitt, Katrin bjóð líka þarna, fara? já, en ég kaukt mér náttúrulega Paris, það er svona borgi sem ég er að það vel um, en allavega, já, þannig að það var gott að lega hjálp, fá sér steyg og fórum við mjög góðan stað, ég man ekki alveg hvað hann heitir, og Österbrók.
[00:13:12] Speaker A: T.S. eitthvað. Já.
[00:13:13] Speaker B: Það var mjög góður, búið svo góð steyg og hérna... Svo náttúrulega pizza fyrir, já svo fórum við á expoðið dægina eftir. Já.
[00:13:20] Speaker A: Og svo er alltaf partir þessu ferðum að vera búin að bóka eitthvað góðan bröns. Þegar það er svo mikilvægt en þann dag fyrir hlau, að hlaða vel á sig. Að hlaðu. Þú veist, að eggjum, korlveitnum, já. Bara.
[00:13:35] Speaker B: Hlaða vel, það er náttúrulega...
skiptir ótrúlega miklu máli. Ég veit að það skiptir náttúrulega máli fyrir hálftmarathon en þetta er miklu meira máli fyrir heiltmarathon en það skiptir náttúrulega máli að borða daginn áver. Þannig að við vennilega höfum farið brönts og pítsum kvalitétt, er það ekki svona... Jú.
[00:13:50] Speaker A: Og bara borðað eitthvað svona sem að við veitum að við þólum vel, þú veist, og við erum vel í okkur og við hefum verið að fara náttúrulega af maðarsstundum. Pítsum, það er rúskor í köpjum. Kuðbjörn.
[00:14:03] Speaker B: Og svo tölur við mikið að dönsku, kannski að nefna það líka. Já.
[00:14:06] Speaker A: Við áhverfið með því að því að okkur þyngi svolítið leiðilt að við bara lærðum dönsku, við erum alltaf eins og hefum komið fram, svolítið gamlar. Svolítið.
[00:14:16] Speaker B: Gamlar. Þú varð ennþá kend danska í hvað? Þú varð ennþá kend danska í hvað? Þú varð ennþá kend danska í hvað? Þú varð ennþá kend danska í hvað? Þú.
[00:14:25] Speaker A: Varð ennþá kend danska í hvað? Þú Hérna, varð ennþ já, ég man ekki alveg hversu lóti. Ég man hefði hægt að við bara, og við töluðum svolítið dansku í þessari ferð. Þú.
[00:14:33] Speaker B: Hefði að setja tónu með það? Já. Lagið.
[00:14:36] Speaker A: Þið þetta upp. Og okkur var ekki svarað svona eins mikið ennsku eins og við höfum heirt. Nei. Fólk lendi í kaupmanöfum. Ég.
[00:14:44] Speaker B: Hef einhvern veginn dekkt alltaf að ég tala ennsku, því að ég tala svo mikið ennsku í vinnunni. En þú veist, auðvitað ámað bara að tala dansku. Þið.
[00:14:50] Speaker A: Getum alveg að tala dansku. Já.
[00:14:52] Speaker B: Þú heldi einhverju að vera svíjar aðeins? Það var bara rós, eða ekki? Þú veist, þannig að smörjbröðstanum okkar. Þannig að já, það gerði við fyrir, og svo var líka róslagóðu stæðan sem við fórum á morgunin. Já.
[00:15:03] Speaker A: Svo er alltaf þessi morgun, hlaubomorgun, fyrir hlaubi. Við ætlum að taka fram líka að þetta átt að vera svona gleði hlaub. Við vorum algjörlega ákveða það. Það var engin pressa á neinum að ná einhverjum… Þú veist, jú, bara hlaupa vellum við ekki. Þetta vellum nú ekki að fara að jokka þetta, en það var engin pressa að ná einhverjum bætingum eða eitthvað. Bara vissum við ekki að hlaupa þetta og þitt nátt kannski svo gott, hugge. Hugge?
[00:15:38] Speaker B: Ég tók nú alveg að tók það full for, sko. Já, ég vissi eiginlega ég var ekkert að fara í þetta sub 1.30 þessu hlaupi, sko. Ég var bara ekki á þeim stað, sko, þannig. Það held ég bara aðalega andlega. Það var ég bara ekki til í að fara inn í þessa þjáningu. Við kellskei.
[00:15:53] Speaker A: Tökum svona stuðlega eftir því að þú ferið yfir þína kilometru á ég mína. En við, það hendla alltaf á aðalmálinna fyrir hlaupa á hlaupamálinna, maður ná henn alltaf að losa vel, maður ná að komast á klósti og það er kannski svona eitt sem er kannski inn á í káettuherbygginn á stíla og svona smá, það var ekki mikið næði. Þannig að við bröðum að það ráð að fara á hannar stað. Ég man ekki heldi hvað hann heitir við, þetta er rosa gott að hlsinga. Þetta er.
[00:16:21] Speaker B: Svo gott, hvoður upplýsningar búttur þetta hjá okkur? Hún er það í næstu á þetta. Það var, sko, Stílhásrindar, ef einhver ætlar að fara á Stílhás, það er en góð closet í Kallarnum, alveg á nokkur um stöðum. Þannig að, hérna, en ég, ká að það böð ekki upp á, hérna, þetta er að vera alltaf svo paník, sko, á mótnarna. Fyrir hlaup og svo hérna... Hæri, hann.
[00:16:42] Speaker A: Hétt nú hérna U12, Coffee and Eatery. Það var.
[00:16:47] Speaker B: Sérst einu staður hérna sem var opinn kl. 7, eða ekki, á Sunnita smótni. Því hvort.
[00:16:52] Speaker A: Man höfðu. Eða sko ég er okkar aktífjós. Já, við.
[00:16:54] Speaker B: Vorum hérna við söðunum á Nólótmöbunum, en hérna... Já, það var líka þarfingu. Það var bara eitthvað súltagsbollu og eitthvað svona. Þetta var, já. Það var.
[00:17:03] Speaker A: Svolítið Arnars Péturslög bolla, fannst þið hver? Já, eins.
[00:17:06] Speaker B: Og hans saman. Þetta var.
[00:17:06] Speaker A: Svolítið lemgónsamlögun hans. Þetta var eitthvað súltagsbolla með svona þeitt smjör. Já. Ósti og svo reyndar var ekki sulta marmelæði. Já, svo.
[00:17:17] Speaker B: Mjög reyndar skemmtilega gott marmelæði. Þannig að þetta var bara, já, það gekk allt af honum. Allir gotur farið á klósættið.
Það var ekkert paník þegar við mættum á startlinu og það fórum að koma þraumar og eldingar. Það var.
[00:17:32] Speaker A: Smá paník. Svo er það með þetta Kvökkunar-pannu upp sem að þetta þarf að vera búin að uppfæra appið sétt. Það er tveir vinkunar okkar úr einu sem er ekki búin að uppfæra appið og fórum við til þessum stað í starti. En maður hefur helst á frá fólki.
Það er svona eitthvað erfitt að finna hvert út að fara og eitthvað svona við vorum.
[00:17:52] Speaker B: Alltaf á hjólum. Já, þetta er náttúrulega í parken sem er stór og við erum alltaf að lögðum hjólunann allveg hinu með inn í gardinum en mér finnst þetta ekki eitthvað, ég veit það ekki. Þetta er náttúrulega allveg eins og í Berlín þegar fóruð þonga þá var þetta líka aðni, hvað heitir þessi gardur þannig að það var? Allavega, þannig að þú veist, mér fannst það nú bara allt í lagi. Já, já.
[00:18:08] Speaker A: Og við bara, hérna, kom.
[00:18:17] Speaker B: Já. Hvað? Þegar Katrín fekk guðsuna yfir sér? Það var síns að við vorum að skýla dóttin okkar í Fata Gamesluna og það var svona tjald og var það ekki búið að setja svona vatn ofan í... Já, það.
[00:18:35] Speaker A: Var búið að regna, því allt í hennu byrja er búið að regna. Það var búið að regna um nóttuna líka. Búið að.
[00:18:39] Speaker B: Regna um nóttuna, það var búið að sapnast ofan á þessu skýli, svona podlur, og svo bara kemur einhver vind hviða og einhvern veginn blæs vatninu Það fór bara svona eitthvað. Það fóri tíu lítrar af vatnum. Ég bara.
[00:18:55] Speaker A: Hefði verið að sjá til slow-motion af því að ég bara lít á Katrínu og það bara eins og einhver hefði tekið svona fötu og bara sturtaði yfir hérna. Við lindurum.
[00:19:03] Speaker B: Alltaf fimm ára þannig að við erum alltaf að fáum okkur fræði og hláturskvast greið. Katrín tók þess að svo mygg. Það var.
[00:19:09] Speaker A: Okkur þremur. Það var eins og gott að þetta var Katrín. Ég hef.
[00:19:12] Speaker B: Alltaf ofkælst og líka smá urtlast. Er það.
[00:19:19] Speaker A: Ekki? Jú, þú hefur urtlast. Ég hefi urtlast líka svona, hú veist, ég hef tekið svona lindupyrringunni. Nú pínu.
[00:19:27] Speaker B: Að tella líka ámveit, en Katrið er eitthvað hvernig tókur svo ótrúlega vel. Þetta er.
[00:19:31] Speaker A: Einhver svona kettnisreynsla hér. Ég held.
[00:19:32] Speaker B: Að badmintonið. Það er náttúrulega jafnægir. Það er.
[00:19:36] Speaker A: Náttúrulega jafnægir. Þetta er náttúrulega jafnægir. Þetta er.
[00:19:36] Speaker B: Náttúrulega jafnægir. Þetta er.
[00:19:36] Speaker A: Náttúrulega jafnægir. Þetta er.
[00:19:37] Speaker B: Náttúrulega jafnægir. Þetta er náttúrulega jafnægir. Þetta er náttúrulega jafnægir. Þetta er náttúrulega jafnægir. Þetta er.
[00:19:41] Speaker A: Náttúrulega jafnægir. Þetta er náttúrulega jafnægir. Og Katrín voruð að gegna svo sáblætu. Mér fannst þetta með einn eðlast í heima. Við færðum í eitthvað information. Katrín bara.
[00:19:59] Speaker B: Hvað Þetta er ætlað er að láta.
[00:20:00] Speaker A: Þau að gera? Ég, mér.
[00:20:02] Speaker B: Bara, þið fyrir því. Hvað með hórstakur? Þetta er.
[00:20:05] Speaker A: Bara eitthvað blásara. Þetta er öðrum fjöldum með. Information. Svo.
[00:20:08] Speaker B: Fórst þú í þess að rosalega löngu closeutur. Við Katrín fórst þess að pyssum inn í skógi með einhverju finnskri kvonum. Mjög heimilega slegt með flóðmjögur sko. Pyssum bara eins og það Þannig að þérna, en þú fóst í þessa rau, ég var stóð undir einhverju treð þarna með einhverjum klauparum. Og við.
[00:20:30] Speaker A: Fengum svona, ekki hérna regn svona, æði þú vist, þetta var eiginlega ekki svona ponnsjó, það hefði verið betra. Þetta var svona eiginlega vesti. Já, eitthvað svona vesti. Þarna póka vesti, sem við fengum lífratur. Allir eru.
[00:20:46] Speaker B: Svona hvíldu. Hjælda okkur.
[00:20:48] Speaker A: Hitta og svo byrjum við þrjumra eldningar og ég heyrið þið að mynd eftir á frá einni sem þekkir einhverja skiplagnið, laggyndur eða einhverja í að næka eitthvað, að það hefði farið á stað eitthvað svona, eitthvað svona hérna, hvað heitir það svona áhættu stýringar, öryggis, pælingar, því að þú veist, þið getur einhverjar að starta svona stór hlaupi, hvað segðast þú eru margir hlaupa. Man það.
[00:21:12] Speaker B: Í genað var mjög markið. 10.000 dær.
[00:21:13] Speaker A: Hérna og þá getur ekki starta svona stóru hlaupi með þrjómara eld, þá var hann alltaf bara þrjómara eldningar. Og svo bara.
[00:21:20] Speaker B: Hellirringmeng? Já. Og svo ringd hann alltaf bara allt hlaupið? Já, svo ringd hann allan tíma. Hann byrjaði bara.
[00:21:28] Speaker A: Með podla í skónum. Svo voru alltaf.
[00:21:30] Speaker B: Eitthvað svona að hlaupa fyrir hliðin og skvetta á mann. Við erum skvett.
[00:21:34] Speaker A: Á aðra skilru. Þetta sko fyrir okkur, að því að við vorum alltaf saman í starftin og Katrín var í öðru hól og við beint fyrir áttan okkur. Þetta tók eða búið allar að pressa okkur? Værst það ekki?
[00:21:46] Speaker B: Jú, ég vann að þeim einhvern veginn, ég hugsaði bara, ég ætla að taka eitt, svo ég ætla ekki inn í þjónunguna í þessu. Ég ætla að það er eitthvað sem við þurfum að greina betur. Ég ætla kannski að fá einhvern sálflæðing að setja það einhvern tíma nú. Ég ætla að.
[00:21:58] Speaker A: Greina þetta með því og fara inn í þjónungu hálfu. Það er ekki.
[00:22:02] Speaker B: Máli að fara í þjónungu í fimm og tíu, en einhvern veginn í hálfu, ég þarf að það eins að æfa mér bet.
[00:22:11] Speaker A: Já, vilst þú ekki segja svona aðsprað hvernig þú fóst í geninu hlaupi? Bara stutt í.
[00:22:14] Speaker B: Það? Jú, jú, bara sko, ég tek þetta hlaupi bara búin að ákveði, ég ætlaði bara ekkert að kíkja á úrum mitt, allt hlaupi. Ég sanns kvekti bara á úrinu, sérsögur, þegar ég fór að stað og svo bara hugsaði, ég ætlaði bara að vera með það í þannig að katta hans, eða þú veist, skrefa lengdina bara þú veist, það er í bara eitthvað, ég er ekkert að pæli því Nokkuð vel allt laupið. Ég veit ekki hvort það er rétt að segja, mann er líðangt um eitthvað aðeinslega vel í laupum, eða það kemur í guðsum svona stundum, er mann rosa vel á stundum einhvern veginn. Mér leiði alltaf ekkert í laup, ég er alltaf með puls 147 eða eitthvað, þú veist, eitthvað.
[00:22:52] Speaker A: Fárlega látt. Þú erst alltaf með rosa. Ég er alltaf.
[00:22:55] Speaker B: Með lán pulskunna.
En þetta var sannt alveg svona, já, ég lópið á 1.34 eitthvað og hérna, sem er alveg alveg ekki besti tíma minn, en heldur ekki eitthvað besti tíma minn. Það er bara, tökum.
[00:23:06] Speaker A: Þessu bara. Besti tíminni í kvöfnum?
[00:23:09] Speaker B: Besti tíminni í kvöfnum, ég var alltaf, mér voru aldrei gengið vel í þessu hlaupi, það er bara.
[00:23:13] Speaker A: Þannig. Ég er alveg svona hugsa yfir því að við sýmum alltaf að fara aftur og aftur. Þetta er ekkert uppáhaldslepi.
[00:23:19] Speaker B: Okkur. Nei, þetta er svolítið svona... Þetta er líka bara tímapúntur en einhvern veginn. Það er búin að vera allt sömarið og ég er alltaf aldrei að topp á þessum tímapúnti, þannig að... Oft hefur við verið.
[00:23:32] Speaker A: Úrslega svona mikið þreyngsli í brauðinni, en það var ekki hendur í ár. Það er eins og.
[00:23:38] Speaker B: Það hefði eitthvað verið skorra núna, ég veit ekki hvað var. Já, ég veit ekki.
[00:23:40] Speaker A: Hvað það drefðist, hérna, Hólvórnum voru, ég veist, ég veit ekki hvernig, það var kannski eitthvað öðru skipla og fjöldan þessu fólkstað. Ég ætla að húnna lemta ekki, eins og við myndast af, held ég í síðast þetta, að hérna einhverjar verið hýnd mér í uppröðinni. Nei, gott að hrynda.
[00:23:54] Speaker B: Minnstu manneskjunni þannig í bröðinni, eða ekki minnstu. Næst minnstu. En þú átti nú.
[00:24:02] Speaker A: Bara mjög gott lög. Já, ég átti nefnilega, þú veist, ekki besti tími minn, en næst besti í holfu. Og mögulega svona ein besta upplöfun minn, ég held að parist 24 með þér, þá átti við rosalega góða upplöfun í löfunu.
Þetta var svona svipa. Arnar var búinn að segja við mig, þú veist, þetta er bara æfingurlöp, við erum náttúrulega í þessum marathonvalensiafasa sem við tökum í næsta lið. En hann var búinn að segja við mig bara ef þið langar, prófaði bara að fara aðeins rara stað, heldur þið að það er búin að vera auðvern að gera, sjá bara hvað þú heldur það út einhvern veginn, og ég ætlaði ekki að gera það fyrir því ég var í vikinu þæli, það var svona smá, þessi regningi byrjun, hún var svona aðeins tókumönum, svona ok, þetta er ekki Ef nein, hlaupið. En svo fór ég að stað og mér leið bara eitthvað svo vel. Og ég var ekki með neymi tónlist sem er líka mjög ólíkt mér. Og það er enda.
[00:25:07] Speaker B: Bara að gera það svolítið svona. Ég er alveg svolítið.
[00:25:08] Speaker A: Að profa að koma frá með það. Og ég er enda að setja hann í gangi þar sem ég hef komið svona 13-14. En það sem ég ákveð bara ég tók eitthvað til svona 5 km blokkum. Og ég ákveð bara að hlaupa á þessum þá aðeins hraðar en venilega í 5 km á. Svo leið mér á Þá gerðið þið aftur fyrir kílundra, þá gerðið þið aftur, þú veist, og ég náði þessu svona myndi sé langlegin að finna hann. Ég hefur hugsað um.
[00:25:33] Speaker B: Myndinar að það er í mark. Já. Þetta er ótrúlegt þessar.
[00:25:39] Speaker A: Myndir sem voru tæknir á mér í þessu löpi. Það er ekki byrtingarhævar.
[00:25:44] Speaker B: Það er í gaman sko að við búum einhvern tíma til síðu fyrir tværa bóti. Fyrir Tværobóti, já allavega. Þá hérna væri gaman að setja best of, mannstundum mér í Berlín, fyrir gömlökónum í Berlín. Hvað sagði? Það var einhversi líkti með einhverju fíkur úr Star Wars, held ég, allavega. Þannig að hérna, já, það er það. Þú núna, já, þetta er að næga að taka, sko. Og svona þarft góld en óldi, svo okkur í gamla dag.
[00:26:12] Speaker A: Nákvæmlega. Ég held maður.
[00:26:14] Speaker B: Að.
[00:26:14] Speaker A: Það var mjög mjög mjög mjög mjög mjög mjög mjög mjög mjög mjög mjög.
[00:26:17] Speaker B: Mjög mjög mjög mjög mjög mjög mjög.
[00:26:17] Speaker A: Mjög mjög mjög mjög mjög mjög mjög mjög mjög mjög mjög mjög mjög mjög mj.
[00:26:32] Speaker B: En allavega, þetta var svona frábært.
[00:26:38] Speaker A: Hlaup hjá þér. Þetta var frábært hlaup og ég sko... Út af þeirra er.
[00:26:41] Speaker B: Við einhver svona mörgli, vel en ekki.
[00:26:43] Speaker A: Eða þú sittir að við alveg. Nei, ég náðu svona, hannar, einmitt, ég finna það, nú mín fara lía svolítið vel á þessum svo að það, sko, þetta er nefnilega lengsta mark aðkoma... Jésús, hvað er þetta sko? ...sem maður hefur séð í hlaupi, hann er hvernig hvað maður náður. Það kemur einhvern veginn bara...
Fyrir hérna eitthvað hótt. Það er eitthvað einn sem er svo brauð. Það er allar þessar.
[00:27:04] Speaker B: Beigur. Já, svolítið kröfjandi beigur.
[00:27:07] Speaker A: Það er taka líka bætallt af við. Það verður rosa lög.
[00:27:11] Speaker B: Það verður svo lög leiðir. Ég fekk 23,4, held ég núna. Nei, 22,1. Ég fekk 27,8. Það.
[00:27:21] Speaker A: Horfður náði yngri.
[00:27:22] Speaker B: Beigur. Ég er hljósa.
Nei, þetta var 1,4.
[00:27:34] Speaker A: Jæ.
Þú veist, það.
[00:27:56] Speaker B: Var.
[00:27:56] Speaker A: Fólk að reyna að byrja endasbrett þegar það sá margið, þú veist, Þessu svo bara nálgast maður það aldrei. Fólk bara búið að.
[00:28:03] Speaker B: Sprengja sér. Það var maður sko sem byrjaði eitthvað að hlaupa á svona ragstekvíum og svo byrjaði að lappa helmíkinn þegar það var sko helmíkurn eftir í markið ennþá. Ég veit það. Og það horfði eitthvað skemmkur að það vori tveir þessir sem voru í fyrsta og öðru sæti. Þeir voru þarna bara skiptast á. Emitt. Hérna þegar voru komað.
[00:28:19] Speaker A: Markinu. Allan þennan endast bara eitthvað sem er að minnast það P.A.P. Hálfur. Það var ekki nálaðt markinu.
[00:28:34] Speaker B: Þannig að þetta er, þetta er, já, þetta er svolítið hægt. En já.
[00:28:36] Speaker A: Þannig að heilt yfir, gleyðurhlaup, jákauðu upplöfum, Katrin hætti líka bara frábært hlaup, bleið vel, fjökk ekki að myndir á sér. Og er engin líka svona af.
[00:28:46] Speaker B: Okkur einhver buðun eftir þetta hlaup? Nei. Svona allir verður við að segja frá hvað við gerðum eftir hlaupið. Já.
[00:28:51] Speaker A: Copenhátt. Já. Þetta frestaði allir bjórnrikk í samt alveg um þrjá kluku tíma. Já, sem.
[00:28:59] Speaker B: Er fín. Þegar við höfum stundu að lagt að við varum okkar að fara að bynda barinn eftir svona hlöybu. Og hérna stundum. Einstakarsöndum.
Þannig að þetta mér gerði það, sem var svolítið gótt. Það var ekki selta áfengi þannig.
[00:29:13] Speaker A: Nei við þessast hjálum, þetta var svona guðhús, ég veit ekki hvort mára að kalda það, þetta eru svona sánur.
[00:29:19] Speaker B: Þetta er bara eins og fólkum í Íslandi er það svo mikið gardinum hjá sér, þetta er ekki svona tunna.
[00:29:22] Speaker A: Bara. Já, við leiðum bara eitt svona kofa og þetta var nútt og reffen, þannig að það var helviti langt að reynda hjála frá parkins, við vorum bara.
[00:29:31] Speaker B: Í góðan plus haldtíma. Því Hjólum er mjög annað hálmarðón þanga og svo tilbaka. Við erum alltaf slupið um hálmarðón.
[00:29:40] Speaker A: Og Hjólum og gott bedrið hennan dag. Þannig að það var bara kannski ágætið svona endurhempt fyrir einhverju hjóla, þú veist. Og þú veist, það var ógíslega kallt. Þú veist, þú veist, þú veist, þú þú veist, þú veist, þú veist, þú veist, þú veist, þú veist, þú Og svo hljóluðum við alltaf beint að barinn. Svo hljóluðum veist, við, eða, þá.
[00:30:05] Speaker B: Fórum við við kannalinn, þá fengum við okkur nachos, tvo bjóra, og svo fórum við að vestlaða, einnu smá penning, mér var gott þegar mér var að draka smá bjór, og svo fórum við bara aftur út að borða á sama steikarstæðin.
[00:30:22] Speaker A: Þegar það er fagnuð með svo gleðið löypið sko, sem þetta var. Já.
[00:30:25] Speaker B: Þetta var mjög skemmt til að ferða. Við soknum náttúrulega hins helmingsi, við erum náttúrulega með það að verðast að vanda hann til að bjósa. Jájájá, þetta.
[00:30:32] Speaker A: Fyllt á fólki sem er ekkert hérna sem hefur áður að vera með hann. En yngur síður, hérna, bara gaman. Mjög gaman. Mjög skillinlegt. Og svona já, hvert bara að hérna þú veist þetta er bara partir núna að svona aðjöngarprogramni að þú veist þetta var við vorum, það er ekki eitt pása núna. Nei nú erum við bara kominuð í Magnið. Nú erum við kominuð í Magnið og við ætlum að fá hérna stuttur viðtæl núna. Það var góðan gest, hann Bodla. Já. Mátt Bjarnason. Og að því.
[00:31:02] Speaker B: Að.
[00:31:02] Speaker A: Hann hérna Átti þetta ótrúlega afreg að hætla að ná sögum 50, en hérna náðu við 50.02. Sem ég finnst alveg afreg að.
[00:31:12] Speaker B: Það er svona tvor flott að það eru 50.00. Já, það er ekki svona... En 50.02, mjög flott. Það handlar seg ykkur.
[00:31:19] Speaker A: Að, hérna, svona við ætlum að reyna að fá svona fólk, svolítið svona skemmtilegt hlaupa fólk.
sem finnst nú.
[00:31:27] Speaker B: Einhverstaðar. Já, og líka bara fólk sem er venjulega hlaupara sem hafi verið að reyna við alls konar markmiðs. Þannig að Bodli svo sannilega er það. Já, þetta.
[00:31:35] Speaker A: Er svona að komast undir 50 er hérna, það er svona markmið sem verið að margi tengja við. Já. Þannig að við fáum hann, hérna, núna til okkar. Bodli, þú ert mættirinn að ég seti þið. Fyrsti gesturinn í hérna hlaðavarpi 2 á bádi. Það.
[00:31:55] Speaker C: Er tværa bótum. Það er gott. Er það ekki? Mér finnst það svona eitthvað mér finnst það eitthvað mér finnst það eitthvað mér finnst það eitthvað mér mér finnst það eitthvað mér finnst það eitthvað mér finnst það eitthvað mér finnst það eitthvað mér finnst það.
[00:32:03] Speaker A: Eitthvað mér finnst það eitthvað mér finnst það eitthvað mér finnst það eitthvað mér finnst það eitthvað mér Ég ætla að.
[00:32:18] Speaker C: Vera í svona skritin, finnst sko. Ég ætla að hafa eins og öðru sí. En á góðan hátt, sko. Á mjög góðan hátt.
[00:32:24] Speaker A: Og það er svolítið að það finna eitth þínu.
[00:32:26] Speaker C: Skemmtilegur. Takk fyrir það. Þetta er bara allt í lífinu, skiljur við. Þú færði eitthvað og þú þarf bara að hlaupa með það, skiljur við. En þú getur ekki allt. Þú getur ekki að vera besti hlauparlöndur og skemmtilegur. Nei. Það er bara, sko... Nei, okey. Arnar, enn.
[00:32:40] Speaker B: Dærum.
[00:32:40] Speaker C: Við að minna kom Þannig að þannig að þannig að þannig að þannig að þannig að þannig að þannig að.
[00:32:50] Speaker A: Þannig að þannig að Þeir er það mark með að komast undir 50 mýndum í 10 km með Reykjavíkum þannig orðinni.
[00:33:11] Speaker C: Þeir að er þannig kannski, að þannig þannig að.
[00:33:13] Speaker A: Þannig að þannig að þannig þannig að.
[00:33:13] Speaker C: Þannig þannig að þannig það er hlúst þess að við eitthvað ekki hvernig holningi mín er. Það var ég 175 cm og ég var örgulega, nú veist, ég var örgulega undir cirka 100 kg þannig.
Og ég erðu, þú veist, seyfingi mín er bara að lifta, þú veist, ég er bara að lifta í þúngt og drekka bjór og borða kjöt og, þú veist, ég er ekki, ég hef ekki löpið mikið, sko, nema náttúrulega bara að hljóða í fótbolda, sem klára að stvíta úr, sko. Þannig að fíta staðsetja, þú veist, þetta var alveg challenge fyrir mig, út af ég er ekki með þessu lönguleggi sem bara svona einhvern veginn sjáum þetta sjálf, sko. Nei.
[00:33:47] Speaker A: Nei, nei. En þú ert samt með svona góðan löybar stí.
[00:33:55] Speaker C: Eins og við þríðflokkið, þú kemur inn þjálfari sem er að kenna okkur að hvernig við hegjum að byrja okkur að aðsko. Hvernig þetta var að vera. Þannig að já, bara.
[00:34:03] Speaker A: Alltaf. En af hverju ákváðstu alltíðin eitthvað þetta þið langa að gera þetta? Þá er alveg hlýstgerðinn.
[00:34:11] Speaker C: Ég var bara, þú veist, ég var bara eitthvað að byrja í mínu færli í þessu nýja sem ég hefur gera sem er uppestandu útvarp og bara sjóbusiness. Og ég hugsa að ég þarf að gera eitthvað, þú veist, við erum ekki að aðtekla á mér og, þú veist, og ég hugsa að við langarum að hlaupa, þetta er skemmtuleg dag og ætlaskar menningar nóttekast að verka þátt þegar gert það sem ég hef bara úlengur. Og ég spurði Arnán Pétursaður svo hérna, Þegar hann, ég vissi að hann var ekki frá að löpa. Bara, ert þú, verðst ekki bara til í að löpa með mér? Hann bara, jú, það var bara geggin. Og ég hugsa bara, það var ekki gott bara að skemmtilegt stönd, sko. Fyrst og fremst. Og ég ætti voru alveg heil um það, sko. Bara að búa til stendingu, sko, í kringum mér.
[00:34:55] Speaker A: Já, ég man nefnilega að hann sæfi mig. Því ég var eitthvað að segja við hann bara, já, bollin eitthvað bara, þú veist, maður erum svo gamant, þetta er bara gaman Og hérna, hann bara, já, ég er bara eitthvað kannast það eins og við erum að fila hann longa að gera þetta. Því að þú veist, ég veit að artnar eru líka svolítið svona típa, mér leiður líka þannig fyrst þegar ég byrjaði þjálfum hérna, eins og ég væri bara eina á einhverjum nokkur um þess að vera í þjálfum, eins og komst ég aðið að þú veist, það var bara tvöhundur eitthvað mannsið eitthvað, ég veit ekki að það var að vita eða meira. Og það er ekki smá harddreg. Jú, en hann trítar mann. Svolítið svona eins og maður sé bara að misna svo, hérna, góður þjálfur. Ég held að hann að við líka bara einhvern veginn tekið þetta verkefni og tókaða einhvern.
[00:35:38] Speaker C: Veginn. Jú, og hljópið mér aðlega, sko, og peppaði mál. Það var ekki sjálfsagt mál, sko. Nei. Hann hefði ekki alveg getið sleppti. Nei þá.
[00:35:48] Speaker A: Er.
[00:35:48] Speaker C: Þetta mjög eðilegt ef hann hefði.
[00:35:49] Speaker A: Sleppti. En hvað var þetta longu tími? Þetta var alltaf.
[00:35:53] Speaker C: Stutt og ég, þú veist, þetta var sumar og grillbóðlir. Það er gaman hjá húnum á sumarinn.
Og það er mikið grilla. Já, það er svo.
[00:36:05] Speaker A: Líka eins og við erum með bara erum búin að tala um hérna. Við erum líka þannig. Við viljum ekkert vera að breyta en einu með.
[00:36:10] Speaker C: Það. Nei, nei. Þið hljópið brúkslega mikið. Já. Á móti.
[00:36:13] Speaker A: Já. Það.
[00:36:14] Speaker C: Er það sem haldið.
[00:36:14] Speaker A: Á.
[00:36:14] Speaker C: Mér. Já. Já, nei, ég er bara, þetta voru eitthvað aðeigar. Þetta voru kannski tveir mánuðis.
Águr samt það. Þetta.
[00:36:21] Speaker A: Var átt á einu program.
[00:36:22] Speaker C: Kannski. Já, eitthvað þannig. Og þetta voru ógislega gamanst. Ég fór mikið á frjálsiðið, þetta var eitthvað eitthvað.
[00:36:29] Speaker B: Ekki voruklass, og hljópið hengið. Já, fannst.
[00:36:31] Speaker C: Þið það bara... Já, bara mjúku, þegar þetta var svo mikið stílisbrettum og svona stuttu og doti. Þá gæti ég verið að hlaupa bröytinni þarna. Já, akkurat. Sem var mjög næs. Og ég hafði mjög goða minningar frá þegar ég var eitt þar, sko, að hlusta tón Þannig að hljópi ringi og græs í mig að það gegja. Þú veist, það var gaman að hljópa græs í. Þannig að þetta var mjög skemmtilegt, því að ég hefði ekki farið á neitt program áður í hljópum. Þú veist, það hefði ekki gett það nema brútið.
[00:37:02] Speaker A: Þessu. En hvað varstu með margar aðgrafi í þau? Já.
[00:37:05] Speaker C: Ég mannaði ekki. Það var eitthvað... Nei, kannski þrjá ár. Já, það var eitthvað þannig.
[00:37:08] Speaker A: Og varstu að lifta líka á meðan, eða? Úrleglega.
[00:37:11] Speaker C: Ekki eitthvað. Mannaði ekki ekkert markvíst. Nei, nei.
[00:37:14] Speaker A: Nei, nei. En.
[00:37:14] Speaker C: Svo var þú veist, svo var, maður hefði geta svona minka bara glæðskapinn, skilurur, rétt fyrir þetta. Það fór í 60, svo er pappa eitt stort egiðstæði og þarna er í það og svona þannig að svona undirbúningin var ekki eitt frábær. Nei, nei. Ef við varum að vera alveg hreinskilinn.
[00:37:34] Speaker A: En þú.
[00:37:34] Speaker C: Gerðir æfingarnar. Ég gerði æfingarnar. Og ég fór í nutt dæmi fyrir, eitthvað svona, hann vildi að ég færi nutt. Ja. Eitthvað íþróttunutt. Ég var veinandi, sko. Já. Ég með, þú veist, það er mjög öðvöld, ég er ekki, þú veist, það er mjög öðvöld að, ég Já, það er það.
[00:37:52] Speaker A: Sem ég var svo áherst. Ég var náttúrulega hórðin að hlænast á þetta hlöyp. Þú varst eitthvað líka life eða hvort að hann.
[00:37:56] Speaker C: Var... Hann fór life í hlöypinu. Já, hann fór life.
[00:37:59] Speaker A: Í hlöypinu. Og ég man eftir því að við erum búin að vera líka svo mikið á ég um aftur að tala með einum þetta svona að fara inn í sársökan.
bara efðu, þú veist, efðu rufið að röppita hlaup bara og bara hugsa að ferða svona stutlega yfir það núna bara frá þessum fyrsta kilometer og svo bara, þú veist, gyrst allt af eitthvað þarna kringum 6, 7, þá ferður þetta verða þannig að.
[00:38:21] Speaker C: Það sér verða. Sko, ég, þetta er bara algjör hátið fram að sko sko fyrstu kilometerna þú bara visla. Þetta verður líka að fara hægt, þú veist, það er bara að peysa mér. Ja. Með það í huga að fara svo verið rætt í restina sko. Ja. Þegar ég komin, þú veist, út á gróttu, þú kemur og þarft að þvera og gata að sprekka upp, svo ferði tilbaka þar, þá var ég orðin helvíti lúin, eftir þann spörl. Þannig að þegar ég búinn að snúa við og þeirra að fara tilbaka... Já, það fyrir.
[00:38:52] Speaker A: Að gegna lindabröttinar og alveg tilbaka.
[00:38:54] Speaker C: Já. Já, þá var ég orðin helvíti, sko, ég er bara mjög, ég er bara, það var nefnilega búinn að gefa upp að bátinn, sko. Og ég held hann líka þá, sko. Já, sagðið.
[00:39:04] Speaker A: Hann það eitthvað við því? Nei, hann.
[00:39:06] Speaker C: Fætt á svona bara við, við vorum barna hugsað um að halda af hann, það er svo tíma tónlist. Svo fekk ég eitthvað að skvættið mig vatnum eitthvað, svo bara, þú veist, þegar haugsin fættar að það er runnurlega lítið eftir, þarna fannst mér svo ógeslega mikið eftir. sem við náttúrulega findið þetta, þetta er náttúrulega bara tíu kílometri heldina og það er ekki mjög mikið. En þegar það sem er ekki að hlaupa langt, þá er þetta bara slettið. Og þegar við komum sérskapát hjá Hamburgerbúli Tómasan, aðeins fyrir, á gerðsköldunni, þá kemur eitthvað svona djífiskraftur yfir þetta verkefni okkar. Og síðustu kílometri hlaupin á fjórir, þú veist, bara náðs bara fjórir pey sko.
Þú veist, fjórið koma eitthvað, ég man ekki alveg hvað það var, en það var önri.
[00:39:52] Speaker A: Íll sko. Já, ég man, þá var hann farin... Þá er.
[00:39:55] Speaker C: Hann farin að öskra og ég er bara farið dætt inni í eitthvað skríti són og það er til að sko mynd band af mér úr þessu myndbandi. Þessi ég íti bandni frá. Þú veist, ég er að hljópa að hann kemur og hann svona finnum og ég er svona... og ég er bara ítöldur frá mér bara fullt á nýma bandnum og ég er bara komin í eitthvað svona gegðingsham sko. É Þannig að svo aðskara og aðskara og aðskara og aðskara og svo bara, þú veist, nálgust allt að 50 blöður en að verðum komið hér á grillu úr svona trikkagötu, sem var þá heiti Brixton núna. Þá er ég alveg að ná 50 blöðurinni. Og ég vissi bara nákvæmlega hvað það þýtt í. Það er bara, þú erum undir 50. Ég var allar en bara að gefa mig það. Og hérna, við náum henni og ég erum vel undir henni, en ég gef mig samt í, sko, endaspekturin var bara, þú veist, ég bara, carry, carry, carry, Svo kem ég mark og bara, ég leggst að það er svona lítið svið þannig að hliðan á. Sem ég vissi ekki þá að væri undir verðlunafendingu. Eða er eitthvað sem kemur að skipurlagningu þessa löps. Þá er þetta mjög íllast að setja upp á það og að vinnin minn sem var að löpa í löplun núna saðið mér að fólk hefði legið hana út um.
[00:41:07] Speaker A: Allt sko. Á sviðinu eins og þú.
[00:41:09] Speaker C: Þannig að ævar vinnin minn sem fanni Þorbjörg Vinkurinn mín, hún eru að löpa á drafning.
[00:41:14] Speaker A: Það var bara gaman að heyrða það. Hún hérna.
[00:41:19] Speaker C: Ævar hrafn, maðurinn hérna, eitt bestu vinnum minn. Og hann var að segja mér hérna, að ég þurfti að gefa neina á okkur. Það væri allir læg og allir en þessi rostungar eftir löpi, sko. Þannig að skiplækjadur finni nýja stað því sviðið og gera það stærra. En ég kefi marg bara og leggst hérna sviðið og bara, þú veist, alveg búin á því.
Þá kemur að ljósa, ég ljóp 50 mínútum og 2 sekundum. Ég náði ekki helvítis markmiðinu. En við vorum langt undan bröðun, blöðurinn. Þannig að það er svona, er mjög endur skoða.
[00:41:52] Speaker A: Hittu þið þá eitthvað? Nei, nei, nei. En það.
[00:41:55] Speaker C: Var sannlega sækjandi, sko.
[00:41:56] Speaker A: Já, menn þú byrjaði allir náinn í byrjun, bara.
[00:41:58] Speaker C: Hjáni. Já, já. Og þetta var bara markmiðinu, þú veist. Þannig að það var alveg drutið, þú veist, það var raunverulega sækjandi. Þú veist, ég var líka búin að vera þannig, þú veist, að tala með þetta með allar trissur og að sína þennar tíma. Þú veist, þú veist ekkert eitthvað, heyrðu því að það voru 50 minútur og tvær sekundur og að stána með það. Það er alveg við það. Þú veist, það virkar.
[00:42:16] Speaker A: Ekki þannig. Nei, það virkar ekki þannig. En svo, náttúrulega eins og maður kemst að það er náttúrulega eiginlegin að pæla í þessu mikiljómaður sjálfur. Þið þetta ekki. Þú veist.
[00:42:24] Speaker C: Það er bara að ég sé eitthvað tíma, skeru, bara þegar þú veist, þeir voru út í vinklunar, skeru, eitthvað svona þetta var bara geggjað, ég er mér að pæla bara, ég er ekki öll senn og þú veist, ég er ekki búið að vara gaman hjá mér, skeru. Svo hlaupið hlaupið og bara vonandi gengur vel. Mér er svona, mér er nokk sama um tíma.
[00:42:38] Speaker A: Skeru. Já, já. En þetta var samt árið allur mjög flott árið, eitthvað bara svona fyrirmynd fyrir marga. Þú veist, sem það er kannski v En laupa.
[00:42:53] Speaker C: Stílningóður? Laupa stílningóður, það er aðeinslugur. Lappina mætti vera lengri.
[00:42:57] Speaker A: En svo lendur þið í.
[00:42:59] Speaker B: Hjólstólvið ekki? Jú, það.
[00:43:00] Speaker C: Er bara staðan. Ég gæti bara ekki staðu. Ég var það búin aðeins. Ég er alveg ánægð með eftir hvað ég, ég veit ná, ég var aldrei prófað að fara svona langt, skilur, með sjálf og.
[00:43:14] Speaker A: Mín. Þessna væri ég myndi að pæla með hérna, þú fóst inn í hennar sási. Já, og.
[00:43:18] Speaker C: Ógeðslega múm.
Ógísla hún. Og það var bara gaman að finna hann, en þú veist, eftir hann. Gaman að finna hann að maður geti farað á hanar stað, sko. Ég hef alveg sagt viðskipurur bara fólki í kringum eins og mér að löpa. Þú veist, eða þú fer ekki hann út í þetta marathon og hleypur þið í hjólustúl. Það vært ekki þú veist, þá átti hann þá.
[00:43:37] Speaker A: Inni, sko. Ég maður að ég var að taka hlaupadum hösti í Kaumur, að þetta var náttúrulega langur marguminn sem gengur svo ekki upp, sko, og bað um júlistúl. Það er svo.
[00:43:47] Speaker C: Leiðis, velgerð. Það var bara að.
[00:43:50] Speaker A: Synni þeirri mynd. Ég bara hrundi niður í margt. En það baða.
[00:43:53] Speaker C: Slumman. Það kom konan meðan til mín og svo bara, heyrðu, þú veist, þá voru allir að bæra stuða að fá mig af sviðinu og það voru komið að veluna. Það voru bara svo í skett, sko. Arda með mér. Það stóð með sínum manni. Það var svona að reyna með aldrei móðum bara, heyrðu, hann er bara, getur ekki hreyft sér, sko. Það voru bara keppetur. Það Þú var veist, reyð við mig. En ég hefði ekki neitt, sko. Ég hefði bara eitthvað andri vits, sko. Já, alvörinni. Og hann stendur með kallanumann og svo komaði mig hjólastólun og ég sér henni að hefði, ég get ekki að fara að sitja hérna í hjólastól, eitthvað nýtt. Þetta er eitthvað off. Ég er lappa. Svo bara byrja að reyna að lappa og það lappina eru farnar. Ég sæsti hjólstólinn og til eru ég skal senda það myndina og hún getur kannski skrætt eitthvað bústað með þættinum.
Þannig sem ég er sko eitthvað neðan, ég sé, þú veist, ég er bara, ég er svo búin á því, ég er í hljóðstól, ég er eitthvað svona, ég er svona aðmyndar í framan. Það skrítið. Það er svona svo andlítisvallið breytist. Og svo farið henni í sjúgrættjált og ég væri í goða 40 minútir þar inni, sko. Lauta, öllum í hljóðin lauta líka. Hellandiði um eitthvað sko power hitti, bláa power hitti að þú klýstraður og emjandi og svo var það ekki fyrir því Ég hef aldrei hýrt svona öskur, sársaku öskur, sko, og það var bara hérna. Og hún var öll í krampa, alveg föst, og það var að halda á henni inn, sko, og þeir sá hana, þú veist, að herið. Þú veist, hún var líka bara, þú veist, 40 kíló, bara bró, þú veist, hlau bara kona, skýriður. Erlend, útlensk, sko, hæði grill og flóiðingar til að hlaupa.
Og þegar ég sá sásvaka sem hún var í þá er ég svona eitthvað, já, já, já, ég pakka bara saman og fyrr. Það komi gott hjá mér sem við sjáum hann á núna. En ég, bæði veið, indislegt fórkinn í þessu tjaldinsku.
[00:45:57] Speaker A: Já, alveg. En þú keyrði þið alveg út. En fær maður sjálf laupabodla eitthvað áttur? Var ekkert mikið sétt í þín í laupanum mestu.
[00:46:08] Speaker C: Dag? Nei, sko, ég er bara sétt út núna. Sub-50 er ennþá... Er það ekki? Þú er svo ungur. Ég er bara þrátt að þrykja þetta. Þetta voru gert núna, 2016, í Reykjavík-marathoninu. Og vonandi bara ardan aftur með mér, sko. Eða tværa báti. Eða tværa báti. Ég þurfi að keppa hann alltaf.
[00:46:29] Speaker A: Við erum einhvern veginn að þráðast héra. Við erum oft að héra... Þið erum með í.
[00:46:34] Speaker C: Endilega að gera. Þið erum.
[00:46:34] Speaker A: Að héra að bjósa borgur, löpa bjósa við náttúrulega mikið. Það voru að leikna maður. Já, eða mitt. Þessi.
[00:46:41] Speaker C: Leikur. Það þurfum við ekki að fæða. Nei, tölum við.
[00:46:44] Speaker A: Ekki að fæða. Nei, nei, nei.
[00:46:45] Speaker C: Það er bara... Við þróttum alltaf. Það er bara... Nei, nei, nei. Það er bara... Við þróttum alltaf. Það er bara... Þessum ungbennum sem er með bláðurina, Nei, 750 nei, bláðurina, ég vil taka svona fast enn blíðileg, utan á því að það sé straukar. Það voru straukarsýngjastar svona. Ef við klikkað á þessu núna, þá því miður væri ég að koma í heimsvöldilegar. Það.
[00:47:15] Speaker A: Er bara gena hægt. Það er bara, það verður þú með eitthvað máli og íbjörðar. Öllur eins er maulin í.
[00:47:21] Speaker C: Raupaheimi. Ég er nefnilega, það er það sem ég er svo ánað með eins sem Arnar, Petur sko. Eins sem ég kalla Bad Boy of Running. Að hann, hérna, það er alltaf eitthvað fjaskoðið kring hann. Það er það sem gerir, þú veist, annars Myndi ég ekki vita nættur hlaupi, sko? Nei. Það er bara einu skiptið sem dera eitthvað gaman. Það er bara á því að hann er í eitthvað visslu. Það er bara á því.
[00:47:41] Speaker B: Að hann er í.
[00:47:41] Speaker A: Eitthvað visslu. Það er bara á því að hann í eitthvað.
[00:47:44] Speaker C: Visslu. Það er bara á því að hann er í eitthvað visslu. Það er bara á því að hann er í eitthvað visslu. Það er bara á því.
[00:47:49] Speaker B: Að hann er í.
[00:47:49] Speaker C: Eitthvað visslu. Það er bara á því.
[00:47:51] Speaker A: Jú, mat, að ég veit ekki. hann Það er verður bara að vera þárra dæmis og máli nún í eitthvað sest fyrir.
[00:47:55] Speaker C: Það er svona þess. Ég er spenntur. Ég ferir einn til þess með kampa þannig að.
[00:48:00] Speaker A: Það dættur. Já, ég meina, ef að segjur um visslu dæmis tónum við vil þá þarf ekki í rauninu kannski að laga að löpa umgjörðina mikið þannig þú erst sem er líka ofta flogið. En ef að Þú veist, verður dæmt bara þetta, þessi skrif hans hafi valgt því að hafi gangið hérna unni. Þá þarf það.
[00:48:22] Speaker C: Vært að fara að girast af.
[00:48:24] Speaker A: Þá þarf það bara að taka rosalega förstum tökum.
[00:48:25] Speaker C: Hvernig það er gödulega berið. En málega er samt að maður sem vann er náttúrulega meistari. Það er það líka hennu.
[00:48:31] Speaker A: Hverfinu. Þannig að hans.
[00:48:32] Speaker C: Stefan Pálsson í hittan imið dagan, hans laupandi, og hann var að fara út í fyrirmali. Það er ekki háan.
[00:48:38] Speaker A: Í hvað úldra eitthvað? Í hvað úldra eitthvað? Í.
[00:48:48] Speaker C: Hvað úldra eitthvað? Í hvað úldra eitthvað? Í.
[00:48:49] Speaker A: Hvað úldra eitthvað? Í.
[00:48:51] Speaker C: Hvað úldra eitthvað? Í hvað úldra eitthvað? Í.
[00:48:55] Speaker A: Hvað úldra eitthvað? Í hvað úldra Í hinnum, hlögapodcastinum, þegar það eru vittur við að leildu fólki. Og ég.
[00:49:03] Speaker C: Býð flustetur afsokunar. Ég hef oft verið hressari. Ég reyndi að vera hressin, þetta hefur sko. eitthvað? Röddinn líkkuð mjög dúftnýri. Þetta eru þrýr fjóri lillibjórar. Þetta er táp á mútu, ógeðslega leiðilega táp á mútu hákáðum í úsleita leikum en fórum að lauta svoðlinni í umspil í lengur.
[00:49:19] Speaker A: Deildar.
Þetta var erut. Já, en þú komst og við erum mjög þakknáta fyrir. Við ætlum að faða henni alltaf aftur. Það er stúpun að gefa út á næstu ári.
[00:49:29] Speaker C: 100%, við þurfum að fylgja að fylgjast með þessu.
[00:49:30] Speaker A: Þá bara fylgjast við með það, söp 50... Hvenna.
[00:49:33] Speaker C: Rætt ég að byrja æfingar? Ég veit að þú, bra á morgun, skýriru, en...
[00:49:38] Speaker A: Nei, nei, þetta er bara að lifta bara í vettur. Sóðu bara áramöndum, þá fyrir við svona... Það eru máramöndir? Já, þá byrjar þetta svona hlau bæns aftur. Hven.
[00:49:45] Speaker C: Er áramónslöpi? Það er mitt hlau bæns. Það.
[00:49:47] Speaker A: Er í júli. Það er endars flötbröð. Það er eiginlega miklu betri.
[00:49:55] Speaker C: Það telur ekki fyrir mig. Þetta er verðar að gerast. Þannig að búa að breyta bröddinni? Íra ekki okkur.
[00:50:02] Speaker A: Nei, hún er bara, held ég, mjög alltaf lindabröddinn og þetta er alltaf þessi helvítis rodd undir hana eftir hana, sko. Eða svona.
[00:50:09] Speaker C: Yfirlegt. Þetta er alltaf skentilegst í dagar ásins. Bara ég.
[00:50:12] Speaker A: Held sér það. Þú getið kannski tekið einhverja æðingarlöf um sumari. Það.
[00:50:16] Speaker C: Væri sem svo mikið anti-climax. Ég færi einhverjar löfi í júli og myndi bara.
[00:50:20] Speaker A: Að klára þetta. Já, þú þarfst að klara það á þessum degið.
[00:50:23] Speaker C: Svo. Þannig að við þurfum að nefna að passa að spenna bóðan ekki ómiki. Næ. Og mæti.
[00:50:27] Speaker A: Að alveg... En hlaupin voru alltaf.
[00:50:29] Speaker B: Læg.
[00:50:29] Speaker A: Fyrir skrokkinar þau varst.
[00:50:30] Speaker C: Í þessum aðingum. Já, máliður. Það er ekkert að skroknin minn. Næ. Ég finn hverktíl, þegar maður stundir með husnum.
[00:50:37] Speaker A: Já.
[00:50:38] Speaker C: Það er bara, þú veist, þess og það er. Já. Og þá fer ég bara í gungutúr að það tekir verkeftaflur. Emmitt. Nei, en né, og.
[00:50:46] Speaker A: Allt Þú nærið þessu.
[00:50:49] Speaker C: Það er líka bara, þú veist, ég á að ná þessu. Þú sjálfið Tryggva, bróðan álunar.
[00:50:55] Speaker A: Hann hleypur alltaf eins og nári í Reykjavík og maður þunni og fyrir undir 50. Það er bara eina sem maður markmiðas. Þann bara.
[00:51:00] Speaker C: Fyrir. Þann hleypur hann ekki? Þann er í Fjallgóðum. Þann.
[00:51:03] Speaker A: Er reylið í Fjallgóðum og allskona. Þetta er svona… Þú farið Góðum? Já. Þetta er.
[00:51:09] Speaker C: Gerlegt. Jú, við klárum þetta. Klárum.
[00:51:12] Speaker A: Við þetta. Takk fyrir spjallið. Takk fyr Því að já, gaman að fá bolla. Gaman að fá svona fyrsta gestin okkar.
Já, ég held að við möttum að gera svolítið að því að fá fólk svona til að segja eitthvað svona. Þannig að öngjabodli var að koma beint af þróttur Háká, þess vegna að þróttur var að, að svona, við séum að það var hendi sér að komast upp í efstu dild, þannig að, hérna, en við séum bara mjög vilinga verðst af hann um að koma samtíð. Það var ekki fílu? Það var ekki fílu að koma að segja eitthvað.
[00:51:48] Speaker B: Svo skemmtileg svo. Já, hann setti sér þetta markmið og rindi þetta bara mjög... Þetta var svona elverið effort sem hann sett í þetta og það er svona skemmtilegt og stundum tækst þetta og stundum tækst þetta bara ekki. Nei og það er bara.
[00:52:03] Speaker A: Svona dæmegjast eins og laupin eru. Já, og það er bara.
[00:52:06] Speaker B: Eins og við reddum aðeins í síðasta þetta líka. Laupin eru bara eins og lífið, stundum tækst eitthvað og stundum ekki. Þannig að hérna, já, ég hefur gaman að heyra þess að upplifun hans. Mjög skemmtilegt. En.
[00:52:18] Speaker A: Þessi liður hjá okkur núna er, þú kallar þetta eitthvað svo góðu namni, Valencia Vekferðinn.
[00:52:24] Speaker B: Valencia Vekferðinn, það er ekki ekki. Valencia Vekferðinn. Valencia Vekferðinn. Nei, hún er með ítarskarheim. Valencia Vekferðinn. Hérna, já, við ætlum sérst að fara að löypa í heiltmarathon í Valencia sjönda, er það ekki, desember. Sjöndesember. Og það er náttúrulega fullt af vísnendingum sem hafa farið til Valencia og löpið marathon. Halvað er ekki þá. Nei, halvað er í oktober. Þannig að okkur langaði svolítið bara að tala eins um hvað við erum að gera til undirbúi okkur fyrir Valencia. Við erum alltaf hjá húnum Arnari Peturs, eins og við höfum nefnt, og hérna farað eins yfir hvað programm við erum með og hvernig við viljum að gera þetta fram að Valencia. Og svo, ef einhver er annað að hlusta á okkur, þá er líka gaman að einhver myndi senda okkur einhver að púnta, hérna, eða eða einhver veit komið við tall.
[00:53:13] Speaker A: Sem hefur farið til Valencia. Þetta þarf að vera einhver sko, sem er svona svolítið skemmtlegur. Já, sem við erum á.
[00:53:25] Speaker B: Ógæðslega skemmtlegur, vil einda.
Og okkur finnst það. Líka með svona skemmtilega upplifu. Skemtilega upplifu á fyrst í hverju goðsögur. Við hlústum mjög ofta á það podkast og önnur hlaupa podkast eins og við réttum síðast. Það var skemmtilegt þegar hann Martin var að segja þegar maður var að tróða sér undir þarna. Þá fikk ég hérna það hló uppátt. Ég líka hlátuskast. Ég hló bara, ég var að.
[00:53:51] Speaker A: Sjá hann fyrir mér. Þetta var eitthvað svona típi sem við gætum við.
[00:53:55] Speaker B: Það að gera. Þú gæti að fara.
[00:53:57] Speaker A: Eitthvað svona tvilling og eitthvað.
[00:53:58] Speaker B: Svona dróðið með okkar höndur. Þú nú alltaf myndi komast. Ég myndi verið eitthvað fast. Þannig að ef það er eitthvað svona skemmtisögur, þá.
[00:54:06] Speaker A: Bara... Fykki við það. En það sem er alltaf núna, kannski, sem að... Kvílisfælti á okkur er. Við erum að fara inn í haustið með rosa mikið slöypamagn. Við vorum að klára náttúrulega í morgun tvekkja klukktíma ís í æfingu. Mjög hægt. Mjög hægt, af því að hérna Arnar setið hjá mér núna, hann vilja, ég slöypi undir 135 púls og ég er svona, er svona dúraselkanna. Þú erstu algjör dúraselkanna. Háan púlsoft. Hvað byrjum við.
[00:54:43] Speaker B: Kíkt um að úri báða ráðar?
[00:54:45] Speaker A: Það varst þú með 147. 7, slegðum þú 107.
Á sex! En ég er einnig að vil meina að ég er líka mjög rosa með talþrýsting. Já.
[00:54:57] Speaker B: Þetta er kannski ekki alveg vennilegt en þetta moment var svolítið fyndið. Þú horfðum að það klára hlaupið eða komað náður.
[00:55:03] Speaker A: Lögadalnum. En við vorum svolítið að halda þessu, þú veist, ég veit ekki alveg hvernig við vorum alveg eins og ég sé, ég var með mikið talþrýsting í dag, ég ætlum þetta hérna bara ræða margt, þannig að það alveg keirir þetta líka eins og ég kíkti nú ekki á þ Hvað er þetta endaði? Ég náði allveg ekki að vera undir hundra því þetta er 143, þetta voru 80 km. En þetta er þitt í náttúrulega bara, þetta er bara mjög hægjara peisinn við erum að vendla og sem er líka bara mjög.
[00:55:33] Speaker B: Gott fyrir allar. Við erum að vera með svolítið erfið krefjandi viku, nýkómna frá Kauppmannahöfn, vorum við svolítið ræða í gær. Þetta ég held að við þurfum líka að vegna.
[00:55:41] Speaker A: Að sjá þetta. Nú er svo mikið að fólki bara í svona off-season. Í hlaubúrum. Það er bara fólkrið detta í að klára eitthvað svona, klára þetta, reykja eitthvað maður þannig. Þannig að við erum að fara inn í þetta núna og þú erst að segja mér að næst þrjárveikur hjá okkur er svolítið.
[00:56:00] Speaker B: Mikið marknið. Já, er það ekki? Við erum alveg að fara upp í 90 km, það er ekki á þriðju veiku, eða hvað, 90-100, var ekki ennþað það? Og við erum ekkit vanar því. Við erum alltaf rætt um að við séast að þetta. Þú veist, ég er oft í svona 70, þú erst aðeins búinn að vera hækka múna.
[00:56:15] Speaker A: Ég erst í 60 aðeins búinn að hækka, já.
[00:56:17] Speaker B: En svo segja það allir sem ætla en á árangur í marathonu að maður þurfa að hlaupa mikið. Þannig að við ætlum að, og Arnan veit allir hvað hann er að gera, þannig að.
[00:56:24] Speaker A: Hann hérna... Við treystum á hann um undarbróðist, en hann segið líka við þegar það ekki að við Og þá eru kannski svona fjór ar fimm í hlaupið það. Það er ekki?
[00:56:41] Speaker B: Erum við ekki bara núna blítið þess? Það eru.
[00:56:43] Speaker A: Bara... Það eru svona tvær vikur tæpar eftir af september.
[00:56:48] Speaker B: Það eru tíu vikur í hlaupið kannski það? Það.
[00:56:49] Speaker A: Eru tíu vikur í hlaupið Þannig að þetta.
[00:56:53] Speaker B: Er svona góð marathon-blokk sem við erum að fara inn í núna. Mjög spöndar, en það er pínu, eins og þú veist að segja þann, það er pínu að fara kannski það? Það eru tíu vikur í hlaupið inn í kannski það? Það eru tíu vikur í hlaupið það? veturinn og hvernig maður á að klaupa á Íslandi. Við Það eru tíu veitum alltaf ekki hvernig veðrið verður, en þú veist, það er oft vindur og oft snjóður og oft... Og.
[00:57:12] Speaker A: Líka bara þú veist, það er bara full vinna og heimili og fjölskylda og maður er hérna að koma, þetta er svona langar æfingar. Einmitt. Já, það er einmitt.
[00:57:23] Speaker B: Það líka, sko. Það er hérna allt hitt, sem er með. Það er með í lífunu. Í lífunu. Bara börnin og heimilegð og allt vinnuna, einmitt. Ég til dæmis mikið að ferðast. Ég er alltaf núna ykkar inn að bóka mér hótel. Það sem eru gott löypabrætti. Ég er bara eitthvað, ég er gott löypabrætti að þessu hóteli.
Alveg saman hvor er þetta að setja? Það er gott laupabrati. Það er gott laupabrati. Þetta er náttúrulega erfitt fyrir.
[00:57:50] Speaker A: Þig eins og þú ert að fara núna í eitthvað misjón, vinnumisjón á morgur, og þú ert að vera borg sem þú eru ekki komið til. Það er líka allt að bínu, þú veist, maður getur laupið alls staðar en ef maður er til dæmis yfir lítinn tíma, Núna.
[00:58:05] Speaker B: Ég er alltaf eitthvað farin að strafa og finna eitthvað leyðir í borgum, sem ég er samtúlega lélið í. Ég eitthvað fylgja þessum að strafa, en ég er á einhverju hotellu með okkur tlaupabrettan. Þetta er alveg pínukrefendu, og svo bara eins og segir, allt sem er með aukala í lífinu. Þannig að við erum að prófa þetta í fyrsta skipti núna. Sem er nú bara mitt.
[00:58:25] Speaker A: Aðraðandi næðið þessu hlafaverspi, okkur langaði að taka upp reglulega þetta og segja frá valensi í veikfirinn, en svo föttur við bara við höfum líka frá alls konur öðru að segja. Og við erum síðan komið lista af gestum sem okkur langaði að fá að týra fyrir.
[00:58:40] Speaker B: Kanski gaman að nefna það að hún Kristjana vinkonakar var nú að klára Berlínarmara þannig aðan. Þvílíkt aðra. Við vorum náttúrulega að vakna að báða.
[00:58:47] Speaker A: Snemma í morgun að endur að ræsa. Fyrstu skil.
[00:58:52] Speaker B: Þegar ég kíkt og sýmand, þá sá ég, er þetta fylgast með Kristjanu?
Því.
[00:58:58] Speaker A: Ég lík heitja út af því að það er róslega heitt í Berlin núna og hún var náttúrulega búin að sjá það að það er þeir raunin og mér finnst þetta svo gott huga þar. Hjáni, ég sá mitt að maður búinn að setja inn á þann.
Þetta er svo rétt hugafar. Þá breytir bara taktíkinni. Hún var með eitthvað markmið, hún sá bara því hún sagði, held ég, við okkur að bara híti, hún er ekki ekki frekar með sjálfur, maður er ekki að vandra hlaupa hratt í híta.
Og náttúrulega að.
[00:59:30] Speaker B: Stjórnlega að löpa sömarsko, að löpa þvílíkt góð hlaup. Þannig að hérna, já, ég sammála því, þetta er gott, þú er að fara bara inn í þetta, klára alveg mjög flottinn tíma, en þú veist, þetta var í... Þú.
[00:59:41] Speaker A: Klárar, Kristján á Pólstóður, klárar undir þrjár, vel.
[00:59:45] Speaker B: Undir þrjárfindi. Já, viðlundir. Og hérna ánallarsamt betri tíma frá hvað Frank fótt í fyrra, er það ekki? Jú. En hún hérna, sko ég sá það, hlöpi byrjaði líka ekki fyrir nýju og þá var alveg komna hvað 22 grára sól. Þú veist, þú svott að fara upp í 26, þannig að þetta er alveg vilkrafiðandi. Það.
[01:00:01] Speaker A: Er bara hverði á hana og við erum vonvallar rosa spenntar að fylgjast með. Já, mjög. Þannig að það þarf sterkan haus í að klára svona. En er eitthvað meira vanað til valensja? Þeim liði ekki bara svona, þetta var bara svona fyrsta um það, við bara verum að fara inn í þetta, svo segjum kannski svolítið frá því næst bara hvernig þessar þrjáru vikur hafa gengið. Já, ég held.
[01:00:26] Speaker B: Að þetta er bara gaman að fara, því þú veist, einmitt, við fylgjum svona þess hvernig gengur að auka magnið, hvernig gengur að samana aukið magn og allt annað sem maður er með á herðunum í lífinu, þriðavaktinn og allt það. Þannig að, já, við munum fara betra við það í næsta þætti. Það er þá ekki.
[01:00:44] Speaker A: Bara yfir næsta liði sem er skemmtihónið, í bóði álverðunar tryggvatóttur í.
[01:00:49] Speaker B: Dag. Já, það er svona okkar saman eða það ekki. Það er svona sammeilu upplegundu.
Það er alltaf eitthvað skemmtilegt að finna það sem gerist í hlöpunum. En þannig að það tekur maður hlöpu mjög alvarlega. Út af því að þetta er óhersalega mikið og við þarfum að ná einhverjum tíma og þetta er alltaf mjög alvarlegt. En svo er náttúrulega alltaf finnið líka. Þessi hlöpi er náttúrulega finnið. Við hefum náttúrulega alltaf rægt að við myndum ekki kúka á okkur hlöpi. Nei. Virðingin, sjálfsvinningin, alveg það mikið. Að við með eingin okkar, ég hópna um okkar, myndi... Nei. Það myndi kanski... maður myndi að hætta að.
[01:01:25] Speaker A: Pissa.
[01:01:25] Speaker B: Á sig. Ég veit það ekki, eða það ekki? Sérstaklega í.
[01:01:27] Speaker A: Svona rigningu. Jújú, maður myndi að láta það einhvern veginn. En að kúka á sig í hlaupi, ég held ég myndi að reyna alltaf að koma mér inn á einhvern kamar, eða þú veist... eitthvað á leiðinni eða bara hætta eða eitthvað, ég veit það ekki. Það sem betur fyrir höfum að vera að losa vel hana fyrir það. Já, við höfum náttúrulega... Þú sagði að dagsins tengist.
[01:01:45] Speaker B: Því. Tengist þessu. Við, sem sagt, vorum í Paris, hvað fyrir einu hálf ári, þekki? Já, 2024. Það sem að þið, Katrín, gistu hjá mér í litlu íbúðun í Paris.
Það var einn derinu sem er einn dað hegri söguna til, en allavega. Þá var ég, mann, ég svaf ekki vel fyrir þetta hlaup. Ég var einhverju vindsængarnar, þá er einhverju alltaf læg. Það var samt bara eitthvað svona, ég var bara eitthvað stressu fyrir þetta hlaup. Og svo einhvern veginn er þið bara eitthvað sulturslagar, fannst mér, og náðu bara að losa voðu vel og litla klóstinu. Lita franska klósettinu. En ég, hún er svona ekki alveg. Og ég veit að allir hlau bara að það geti aðlega þóla alveg allir að hlusta þetta. Þannig að við mannstuðum, svo var þetta algjör stress. Frakkinn er ekki þekktu fyrir að vera góður í skipuleginum. Þannig að törsku geimslan, startið á okkur, var bara.
[01:02:43] Speaker A: Eitthvað… 1817 eitthvað, mjög snemma. Býrjum bara.
[01:02:46] Speaker B: Það. Býrjum þar eða mitt. Við vorum að mæta hérna mjög snemma. Og svo startið Allt annars þegar en törskugeimslan. Ég menna að það var eitthvað hálf kílometr á milli. Nú var ég að basti til að ná yngst ára og við byrjum bara hann í fymta hverfi. Þú veist, ekkert langt frá Notre Dame og þar. Senst löypið. Og við erum allir í einhverju paníki með törskunnar okkar og Katrin bjarga okkur alveg. Og.
[01:03:08] Speaker A: Svo betur fyrir því hún var náttúrulega að starta að setna og fór með þetta.
[01:03:11] Speaker B: Í geimslu. Einmitt, annars hefur við bara eitthvað allavega týndalega dótan okkar, eða þurftu að hlaupa með síma og eitthvað. Þannig að, og þá fatta ég, kem ég er ég þarna, bara, og finn bara, ég er ekki búin, ég, það mun lendi því að þurfa að stoppa í þessu hlaupi, og þetta var ekki svona huggarhlaup, ég held að taka alveg ólinn þarna, þú veist, það var alveg búin að….
[01:03:34] Speaker A: En þetta er bestar hlaup sem er.
[01:03:35] Speaker B: Hlaupi. Bestar hlaup sem er hlaupi, já. Þannig að ég hérna, Segið við Lindu, heiði það eitthvað, Lindan allveg, þú er bara komin í, þú veist, keppnishaminn og bara dúr að sæl mótið mætt og ég þeir finna að klósa eitthvað og þú eitthvað, já, það er ekki klóst eitthvað, og við erum bara farið á því, þú veist ekki þú, og við erum bara farið eitthvað eitthvað og bara eitthvað. Og.
[01:03:54] Speaker A: Við vorum eiginlega svona að byrja að hlaupa. Það var svona stutt í starti. Stutt í starti. Við vorum að byrja að hlaupa.
[01:04:00] Speaker C: Og bara reyna.
[01:04:00] Speaker A: Að finna.
[01:04:09] Speaker B: Hlamma mér þar einhvern veginn.
[01:04:11] Speaker A: Þú fannst eiginlega svona hólu. Einhverju hólu sem ég.
[01:04:14] Speaker B: Fannst að voða sniða þetta. Og þú varum einhverja buff á mér og hérna... Og ég sé sagt bara ferð þarna og bara... Eða losa. Nei, eða losa. Leið mitt bestarklögg. Og ég áttu.
[01:04:24] Speaker A: Að vera skílað þér, sem þú veist, ég get náttúrulega því að þú varst á hækjum þér. Já. Ég stóð fyrir þér svona manni að ég leið svona... Og þú sæði hækta horfa! Hækta horfa! Hækta horfa!
[01:04:36] Speaker B: Hækta horfa! Hæk Og svo ráðar einhver, bara vegar ekki einhver maður, einhver utangangsmaður, eða útegangsmaður, hvað sé ég með?
[01:04:50] Speaker A: Hvað segir maður? Þetta var bara einhver, þessu var fólk að þetta.
[01:04:54] Speaker B: Bara búið sjálf en annars. Þetta var bara einhver annar hlöypari sem að kemur.
[01:04:56] Speaker A: En þú tókst þetta buff, þetta var ekki sjálfstæðisbuff.
[01:04:59] Speaker B: Því miður, þetta er ekki mín skoðun, en ég veit að Björsi hefði kunnað með þetta. Ég hefði skipt mér með sjálfstæðisbuffinu. Þetta þeir verið.
[01:05:07] Speaker A: Vastu með þetta buff, þetta var enn einn buff sem þurftið að skeina.
[01:05:10] Speaker B: Hérna. Já, við lindanum þess að, hérna, ætlum að taka þann pól Þekki, og hérna, og frá Katrinu, eða hérna, og já, það er skipta skoðanrum, þetta er buff, en ég notaði það ekki, þetta var annið buff.
[01:05:32] Speaker A: Þetta er buff, og svo langt verður það líka pænti yfir. Pænti yfir hróna mína. Hróna.
[01:05:37] Speaker B: Eina.
Æj, æj, æj! Núna síni mín eru eftir að vera bara hvað er að, mamma, að vera að segja.
[01:05:44] Speaker A: Svona sögur. En svo er þetta bara klassíst, einnig. Það er.
[01:05:47] Speaker B: Bara klassíst. Svo bara fóðst í þetta.
[01:05:49] Speaker A: Hlaup og við einnig til að fengjum, þú veist, smárlátuskarst. Það er líka spennu. Já, já. Og svo hljópi.
[01:05:54] Speaker B: Bara. 130, hann er 48. Mér bestar hlaupan þann dagi þetta. Kanski hlæpi bara aldrei saðan en þetta kúkarhlaupi Paris. Það er bara hver veit. Nei, nei. Það er.
[01:06:02] Speaker A: Ekki með því. En þetta.
[01:06:04] Speaker B: Var skemm Sögu, og vill deila henni. Þú má vera um bara alls konar. Þarf ekki að vera líkansvessar. Það er að vera.
[01:06:13] Speaker A: Nafnlegs aðsending af sögu núna, sem að kemur í einhvernu þætti. Þannig að við erum eins og margar sögur, sko. Þannig að verða fleiri. En þegar þetta er ekki bara flott að hlaupa yfirferð þessra viku. Kaukmanahöfn, Tjekk, Bodli, Sub 50 á næsta ári. Hann tilgyndi það alltaf bara hér fyrst, held ég.
[01:06:37] Speaker B: Já við bara hérum hann. Ég eitthvað héran. Við viljum bara einhvern hóp. Getur við ekki fyngið einhverju fleira bjósið fyrir eitthvað.
[01:06:43] Speaker A: Til 50 og eitthvað? Já, já. Þetta verður bara algjört sem 50 hlöp. Og svo vekk verði til Valensi og einn gósa.
[01:06:52] Speaker B: Það er ekki. Heiði, þetta var mjög skemmt að við hefum verið. Þá við segjum sjálfa frá því að við segjum bara takk í takt. Takk í takt.
